Hallo
Mijn naam is M., 32 jaar en bij mijn geboorte heb ik een lichte hersenbeschadiging opgelopen. Op mijn 27e ben ik openlijk er voor uitgekomen dat ik homo ben en op mannen val.
Dat vond ik zelf best lastig, daarom heb ik het eerst aan een goede vriendin verteld. Die reageerde gelukkig heel lief, dus heb ik het toen mijn ouders verteld. Ik heb dit per telefoon verteld, maar achteraf had ik het ook aan ze kunnen vertellen toen ik bij hen was. Zij hebben er totaal geen moeite mee, en accepteren mijn geaardheid volledig. Binnen ons gezin maakt niemand er een probleem van. Eigenlijk niemand, en dat was en is voor mij best wel een opluchting.
Ik kan en mag zijn wie ik ben, en dat gun ik iedereen. Ook de medebewoners van de woonvorm waar ik begeleid zelfstandig woon, weten van mijn geaardheid en die hebben mij ook volledig geaccepteerd.
Want op welk geslacht je ook valt: je bent en blijft een mens dat houdt van een ander mens. mijn advies: laat merken dat u het niet erg vind dat uw zoon/dochter op hetzelfde geslacht valt. Praat er open en eerlijk over en zoek desnoods samen naar informatie op internet die overeen komt met het gevoel van uw zoon/dochter.
ik hoop dat u hier iets aan hebt en jou misschien wat hoop geeft.